Αμαλία

@4fABkkc5xTv2aek

Αν ο Κάιζερ δεν παραχωρούσε στον Λένιν το “σφραγισμένο τραίνο”, η “Οκτωβριανή Επανάσταση” δεν θα γινόταν ποτέ! Σε λίγες ώρες συμπληρώνονται 107 χρόνια από τον κανονιοβολισμό που έριξε το πλήρωμα του καταδρομικού “Αβρόρα” (στα ελληνικά “Αυγή” - καταλάβατε τώρα από πού πήρε το όνομά της η “Αυγή” του ΣΥΡΙΖΑ...), δίνοντας το “σήμα” για την επιδρομή στα Χειμερινά Ανάκτορα, πρώτη πράξη της λεγόμενης “Οκτωβριανής Επανάστασης” (με το παλαιό ημερολόγιο ήταν 25 Οκτωβρίου, με το νέο 7 Νοεμβρίου). Μιας “επανάστασης” που στην πραγματικότητα ήταν πραξικόπημα, καθώς μια ασήμαντη μειοψηφία επιβλήθηκε δια των όπλων σ’ έναν πληθυσμό 147 εκατομμυρίων: «Το κόμμα, ακόμα και στις παραμονές της εξέγερσης του Οκτώβρη, περιελάμβανε στις γραμμές του το πολύ - πολύ 240.000 μέλη» (Πηγή: Λ. Τρότσκυ, “Ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης”)

Όπως είναι γνωστό, ηγετική φυσιογνωμία της “Επανάστασης” ήταν ο Λένιν. Κι είναι γενικά παραδεκτό πως χωρίς αυτόν, η “Επανάσταση” δεν θα γινόταν ποτέ! Αλλά είναι ελάχιστα γνωστό, πως ο Λένιν, που βρισκόταν τότε στην Ελβετία, μετέβη στην Ρωσσία διασχίζοντας την εμπόλεμη τότε Γερμανία, με ένα “σφραγισμένο τραίνο”, που του παραχώρησε ο Κάιζερ! Στην Ρωσσία, μετά την επανάσταση του Φεβρουαρίου 1917, δεν υπήρχε πλέον Τσάρος στην διοίκηση του κράτους. Τον είχε αντικαταστήσει, μια προσωρινή κυβέρνηση φιλελευθέρων και μετριοπαθών σοσιαλιστών. Η αλλαγή στην διοίκηση του κράτους, δεν επηρέασε τις συμμαχίες της Ρωσσίας, που συνέχισε να πολεμά στο πλευρό της Αντάντ. Η Γερμανία του Κάϊζερ, έκανε διμέτωπο αγώνα: με τους Αγγλογάλλους στην Δύση και με τους Ρώσσους στην Ανατολή. Για να έχει ελπίδες να κερδίσει τον πόλεμο, θα έπρεπε να “κλείσει” το ένα μέτωπο. Η Ρωσσία ήταν ο “αδύναμος κρίκος” της Αντάντ. Αρκεί, να βρισκόταν ο κατάλληλος άνθρωπος, για να την βγάλει απ’ τον πόλεμο. Ο “μοιραίος άνθρωπος” βρέθηκε: ο Λένιν! Όμως, ο Λένιν βρισκόταν στην Ζυρίχη κι ήταν αδύνατον να επιστρέψει στην Ρωσσία, παρά μόνον μέσω της Γερμανίας. Μετα από διαβουλεύσεις εκπροσώπων των δύο πλευρών, ο Κάϊζερ έδωσε την έγκρισή του. Η συμφωνία είχε ως εξής: ο Λένιν και οι συν αυτώ, θα διέσχιζαν την Γερμανία με “σφραγισμένο τραίνο”, που δεν θα έκανε καμμία στάση και θα κατέληγε στο Σάσνιτζ, λιμάνι στην Βαλτική. Από κει, οι μπολσεβίκοι θα μεταφέρονταν με καράβι στην ουδέτερη Σουηδία. Η κυβέρνηση της οποίας, είχε συμφωνήσει με τους Γερμανούς, να δεχθεί τους μπολσεβίκους και να τους επιτρέψει να συνεχίσουν την πορεία τους, προς την Αγία Πετρούπολη! Ένα απ’ τα αξιοσημείωτα του ταξιδιού, είναι ότι κοντά στην πόλη Χάλλε, οι γερμανικές αρχές σταμάτησαν για 2 ώρες το ιδιωτικό τραίνο του γιού του Κάϊζερ, προκειμένου να περάσει η... Αυτού Εξοχότης, ο Λένιν! Ωστόσο, το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι το τραίνο σταμάτησε ανεξήγητα για λίγες ώρες, στον σταθμό Πότσδαμ, του Βερολίνου. Σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς, η εκτός προγράμματος στάση, έγινε προκειμένου να συναντηθεί ο Λένιν με τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών, Τσίμμερμαν. Σύμφωνα με τον ιστορικό Michael Pearson, συγγραφέα του βιβλίου "Το σφραγισμένο τραίνο" (που είναι η πηγή αυτής της ανάρτησης...), βάσει των αρχείων του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, οι Γερμανοί διέθεσαν στον Λένιν 40.581.000 μάρκα, κολοσσιαίο ποσόν την εποχή εκείνη! Η γερμανική "επένδυση" δεν πήγε χαμένη. Δέκα μέρες μετά την επικράτηση των μπολσεβίκων, συνήφθη ανακωχή στο ανατολικό μέτωπο και στις 3 Μαρτίου 1918, υπεγράφη η Συνθήκη του Μπρεστ - Λιτόφσκ, με την οποία, παραχωρήθηκαν στους Γερμανούς η Ουκρανία, η Φινλανδία, οι Βαλτικές Χώρες και η Πολωνία - Ουκρανία και Φινλανδία αναγνωρίστηκαν ως ανεξάρτητα κράτη, υπό γερμανική κηδεμονία. Ωστόσο, η Γερμανία έχασε τον πόλεμο, κι έτσι η Συνθήκη ακυρώθηκε. Συμπέρασμα: χωρίς τον ανόητο Κάιζερ, ο Λένιν δεν θα επέστρεφε εγκαίρως στην Ρωσσία, δεν θα γινόταν ποτέ η Οκτωβριανή “Επανάσταση” και ο κομμουνισμός δεν θα επιβαλλόταν ποτέ, σε καμμία χώρα. Εκατομμύρια άνθρωποι, θα είχαν γλιτώσει τον βίαιο θάνατο, την πείνα, την δυστυχία και την καταπίεση και σίγουρα, ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος!~

Σε έναν πληθυσμό περίπου 140.000.000, στο μπολσεβίκικο πραξικόπημα συμμετείχαν στην Πετρούπολη 40.000 και στη Μόσχα 35.000.