Πώς ξαναγράφεται η Ιστορία | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Σάκης Μουμτής

Πριν από λίγες ημέρες το ΚΚΕ γιόρτασε με μαζική συγκέντρωση τα 80 χρόνια από την Απελευθέρωση της Αθήνας από τα ναζιστικά στρατεύματα. Φυσικά, ο κεντρικός χαρακτήρας της εκδήλωσης ήταν ότι ο ΕΛΑΣ απελευθέρωσε την πρωτεύουσα. Το ίδιο σκηνικό στήθηκε και στη Θεσσαλονίκη προχθές. Και τη Θεσσαλονίκη την απελευθέρωσε ο ΕΛΑΣ. Μάλιστα υπάρχει και η σχετική μαρμάρινη πλάκα κοντά στον Λευκό Πύργο που μας υπενθυμίζει αυτό το «γεγονός». Στο Διαδίκτυο έχει γίνει viral βίντεο από δημοτικό σχολείο της Αργολίδας στο οποίο βλέπουμε μικρά παιδιά να γιορτάζουν το ΟΧΙ τραγουδώντας τραγούδια του ΕΛΑΣ. Προφανώς κάποιος δάσκαλος ή δασκάλα θεώρησε καλό να τονώσει το επαναστατικό φρόνημα των μαθητών από τη νεαρή ηλικία. Είπαμε τα σχολεία πρέπει να καλλιεργούν την αγωνιστική συνείδηση.

Εχουν περάσει 80 χρόνια από τότε, ακόμα και οι κομπάρσοι των γεγονότων έχουν φύγει από τη ζωή, ελάχιστοι έχουν απομείνει σε βαθιά γεράματα, οπότε οι πρωτογενείς μαρτυρίες τού «είδα», «άκουσα», «έζησα» έχουν εκλείψει. Συνεπώς οι συνθήκες είναι ιδανικές για την επανασυγγραφή της Ιστορίας. Το ΟΧΙ να συνδεθεί με το ΕΑΜ και ο Μεταξάς να μπει στο περιθώριο της Ιστορίας. Ο ρόλος των πολλών και σημαντικών μη αριστερών αντιστασιακών οργανώσεων να αποσιωπηθεί, ώστε οι νέες γενιές να έχουν μια στρεβλή και ψευδή εικόνα των ιστορικών γεγονότων εκείνης της πολύπαθης περιόδου. Μια εικόνα με δύο μόνο χρώματα: το λευκό και το μαύρο. Με το λευκό χρώμα, το χρώμα της αγνότητας και της ανιδιοτέλειας, χρωματίζεται η Αριστερά και με το μαύρο όλοι οι άλλοι. Αυτό θέλουν όσοι αποπειρώνται να επανασυγγράψουν την Ιστορία σήμερα.

Ετσι, με λογικές ακροβασίες και αστήρικτα «διά ταύτα», αποδίδουν τα Δεκεμβριανά στους οικονομικούς δωσίλογους, αγνοώντας ή κάνοντας πως αγνοούν ότι τα Δεκεμβριανά ξεκίνησαν όταν η ηγεσία του ΚΚΕ αρνήθηκε, παραβιάζοντας τη συμφωνία της Καζέρτας, να αφοπλιστεί ο ΕΛΑΣ. Φυσικά και υπήρξαν οικονομικοί δωσίλογοι και ήταν πολλοί, αλλά οι ρίζες της σύγκρουσης βρίσκονταν στην τριτοδιεθνιστική αντίληψη του ΚΚΕ που θεωρούσε τις εκλογές μια «λεγκαλιστική» αυταπάτη. Τα όπλα ήταν η κύρια δύναμή του και δεν ήθελε να τα παραδώσει.