19 Μαΐου: Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων – 353.000 Έλληνες νεκροί

19/5/17

19 Μαΐου: Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων – 353.000 Έλληνες νεκροί

Σάββας Καλεντερίδης

• 
  
  (Φωτ.: Βασίλης Καρυοφυλλίδης)

Οι Αρμένιοι, κυριολεκτικά την επομένη της γενοκτονίας των συμπατριωτών τους, κατέστρωσαν το «Σχέδιο Νέμεσις» που προέβλεπε την παραδειγματική τιμωρία των ιθυνόντων που σχεδίασαν και διέταξαν την εξόντωση των αρμενικών

πληθυσμών της Ανατολίας.

Αφού εκτέλεσαν 26 πρωτεργάτες της γενοκτονίας, εργάστηκαν μεθοδικά, στα πλαίσια μιας στρατηγικής που περιλαμβάνει τέσσερις φάσεις:

• Η πρώτη, που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970, αφορά την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης για το θέμα μέσα από μια σειρά ενεργειών στις οποίες συμπεριλαμβανόταν και η ένοπλη δράση εναντίον στελεχών του τουρκικού κράτους –κυρίως διπλωματών– που προπαγάνδιζαν το ανήκουστο διεθνώς, ότι δηλαδή οι Αρμένιοι ήταν εκείνοι που διέπραξαν σφαγές και γενοκτονία εναντίον των Τούρκων και όχι το αντίθετο.
• Η δεύτερη φάση, μετά την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης, είναι η δημιουργία ομάδων πολιτικής επιρροής, με στόχο την αναγνώριση της γενοκτονίας από τα κοινοβούλια κρατών.
• Η τρίτη είναι η φάση της διεκδίκησης αποζημιώσεων μέσω δικαστικών διαδικασιών που θα ξεκινούσαν αρμενικής καταγωγής πολίτες μεγάλων χωρών, εναντίον ασφαλιστικών εταιρειών αλλά και εναντίον της ίδιας της Τουρκίας, που σφετερίζεται μέχρι σήμερα τις περιουσίες των Αρμενίων.
• Η τέταρτη φάση είναι η διεκδίκηση εδαφών, είτε μέσω της διεκδίκησης των περιουσιών σε ατομικό επίπεδο είτε μέσω μαζικής διεκδίκησης από ομάδες Αρμενίων, ακόμα και από το ίδιο το αρμενικό κράτος.

Η εμβληματική φωτογραφία του αρμενικού ξεριζωμού (Armenian National Institute / Armin T. Wegner)

Σημειωτέον ότι όλα αυτά έγιναν χωρίς τη συμμετοχή του αρμενικού κράτους, το οποίο άλλωστε ανακήρυξε την ανεξαρτησία του μόλις το 1991.

Το πού ακριβώς βρίσκεται η υπόθεση της γενοκτονίας των Αρμενίων είναι θέμα ειδικής ενημέρωσης από τους αρμόδιους φορείς του αρμενικού κινήματος.

Πάντως, να υπογραμμίσουμε ότι η υπόθεση αυτή σε μεγάλο βαθμό κρατιέται μακριά από το κράτος της Αρμενίας και αποτελεί κυρίως ζήτημα των ανά τον κόσμο αρμενικών κοινοτήτων, της λεγόμενης διασποράς.

Ανάλογη στρατηγική είχαν και οι εβραίοι, επιλέγοντας την ελληνική λέξη «Ολοκαύτωμα», η οποία παρεμπιπτόντως έχει άλλη έννοια και σημαίνει την εθελούσια θυσία προς χάριν του εθνικού συμφέροντος – όρα για παράδειγμα το «Ολοκαύτωμα τις Ιεράς Μονής Αρκαδίου». Με τη λέξη αυτήν, και με μια στρατηγική αναγνώρισης της γενοκτονίας των εβραίων από τους Ναζί και..

Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news