15-12-2021
ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΝ ΝΑ ΣΦΑΖΟΥΝ, ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΝΤΑΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ!
Συχνά αναγνώστες των έργων μου ή των αναρτήσεών μου με ερωτούν, ίσως γιατί δυσπιστούν, αν πράγματι οι αντάρτες του ΕΛΑΣ έσφαζαν ανθρώπους με το μαχαίρι. Η αλήθεια είναι ότι αυτό διδασκόταν στην αρχή σε όλους όσους ακολούθησαν τον Άρη Βελουχιώτη. Το πρώτο μαζικό μάθημα εδόθη τον Σεπτέμβριο του 1942 με τους Ιταλούς στρατιώτες αιχμαλώτους της μάχης της Ρακάς στη Γκιώνα. Θα ασχοληθώ με αυτό στην επέτειό του.
Το γεγονός που παραθέτω εδώ έγινε παρουσία πάνω από εκατό ανθρώπων, Ελλήνων και Βρετανών.
Αφορά τη φριχτή σφαγή ενός αιχμαλώτου Ιταλού στρατιώτη, ονόματι Giovanni, από το Leche της Ιταλίας. Τον νεαρό Ιταλό στρατιώτη τον συνέλαβαν οι αντάρτες του ΕΛΑΣ κατά την επιχείρηση καταστροφής της γέφυρας του Γοργοποτάμου, και όταν αποχώρησαν τον πήραν μαζί τους.
Τι συνέβη στη συνέχεια το περιγράφει ο ταγ/ρχης Θέμης Μαρίνος: «Τον Ιταλό αιχμάλωτο τον είχαν γδύσει σχεδόν εντελώς οι αντάρτες –δεν ξέρω ποιοί- αφήνοντάς τον με τα εσώρουχα και ξυπόλυτο. Στον δρόμο τον έσπρωχναν να προχωρεί μέσα από τα χιόνια και τα κατσάβραχα, ενώ εκείνος ξεφώνιζε από τους πόνους καλώντας τη μάνα του και δείχνοντάς τους πως είναι πληγωμένος. Όταν δεν μπορούσε άλλο να προχωρήσει έτρωγε κλωτσιές και τον τραβούσαν μ’ ένα σχοινί που τον είχαν δεμένο. [...] Ο Άρης σηκώθηκε ξαφνικά, λέγοντας πως έπρεπε να ξεμπερδεύουμε μαζί του. [...] Μεταξύ των ανταρτών του ΕΛΑΣ εκεί κοντά, ήταν ένα τσοπανόπουλο περίπου 16 ετών, σεμνό και μισοφοβισμένο, που απέφευγε να λάβει μέρος στους χλευασμούς και τα καλαμπούρια των άλλων, γύρω από τον αιχμάλωτο.
Ξαφνικά κάποιος τον έσπρωξε μπροστά και όλοι φώναξαν: «αυτός να τον σκοτώσει με μαχαίρι, αυτός είναι αναίμακτος». Φαινόταν τρομοκρατημένος όταν του έδωσαν ένα μαχαίρι και καγχάζονατς του έλεγαν: «μη φοβάσαι, τώρα θα δείξεις τι άντρας είσαι και αν μπορείς να κόβεις λαρύγγια». Ο Άρης στεκόταν χαμογελώντας δίπλα. Έτσι έσπρωξαν το νεαρό στο αποτρόπαιο έγκλημα για το οποίο ήταν φανερό πως το παιδί αισθανόταν ντροπή. Πριν από τη σφαγή έβγαλαν και τα τελευταία ρούχα του αιχμαλώτου, ενώ μετά τον πέταξαν σ΄ ενα χαντάκι πιό πέρα ...».
Προσέξτε τη φράση «αυτός είναι αναίμακτος». Αν με τόση ευκολία έσφαξαν έναν δυστυχή νεαρό ξένο στρατιώτη, φανταστείτε με τι πάθος ξεσπούσαν σε Έλληνες «αντιδραστικούς», τους οποίους οι πολιτικοί κομισσάριοι τους παρουσίαζαν ως την εικόνα του κακού.
ΠΗΓΗ: «Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ», Θέμης Μαρίνος, Εκδόσεις Παπαζήση, Μερος Α΄, σελ. 182
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου