18/2/17
Ἡ πρώτη προκήρυξη τῆς προσωρινῆς κυβέρνησης τῆς Αὐτονόμου Βορείου Ἠπείρου (17 Φεβρουαρίου 1914)
Ἠπειρῶται!
Ἡ ἐν Ἀργυροκάστρῳ συνελθοῦσα Συντακτικὴ Συνέλευσις τῶν ἀντιπροσώπων, οὖς ὁμόφωνος ἀνέδειξεν ἡ γνώμη τοῦ Λαοῦ, ἀνεκήρυξε τὴν ἵδρυσιν τῆς «Αὐτονόμου Πολιτείας τῆς Βορείου Ἠπείρου» ἀποτελεσθησομένης ἐκ τῶν ἐπαρχιῶν, τὰς ὁποίας ἐξαναγκάζεται ὅπως ἐγκαταλείπει ὁ Ἑλληνικὸς Στρατός.
Κατὰ τὰς ἀποφάσεις τῆς Συντακτικῆς Συνελεύσεως, τὸ ὁριστικὸν Πολίτευμα τῆς ἱδρυθείσης Αὐτονόμου Πολιτείας θέλει συντάξει νέα Συντακτικὴ Συνέλευσις, συγκληθησομένη ἅμα ὡς αἳ περιστάσεις ἐπιτρέψωσι. Προσωρινῶς δὲ πάσας τὰς ἐν τῇ Αὐτονόμω Πολιτεία ἐξουσίας θέλει διαχειρισθῆ Προσωρινὴ Κυβέρνησις, ἐντεταλμένη ὅπως κυβερνήση καὶ διοικήση τὴν χῶραν ὑπὸ τὰς ἀρχὰς τῆς ἰσοπολιτείας καὶ δικαιοσύνης, τῆς ἐλευθερίας τῆς συνειδήσεως καὶ τῆς προστασίας τῆς ζωῆς, τιμῆς καὶ περιουσίας τῶν πολιτῶν ἀνεξαρτήτως θρησκεύματος.
Ἠπειρῶται!
Ἡ ἐν Ἀργυροκάστρω συνελθοῦσα Συντακτικὴ Συνέλευσις εἰς τὰς ἀποφάσεις ταύτας προέβη ἀναγνωρίσασα ὅτι ἡ Πατρὶς ἠμῶν κινδυνεύει, καταδικασθεῖσα ὑπὸ τῶν Ἰσχυρῶν. Μία κατόπιν τῆς ἄλλης ἀπωλέσθησαν αἳ ἐλπίδες ἠμῶν. Μᾶς ἀποσπῶσιν ἀπὸ τὰ ἀγκάλας τῆς μητρὸς μᾶς Ἑλλάδος. Μᾶς ἀρνοῦνται τὴν ἀνεξαρτησίαν. Μᾶς ἀρνοῦνται τὴν αὐτοδιοίκησιν ἐν τῷ Κράτει τῷ Ἀλβανικῶ. Μᾶς ἀρνοῦνται καὶ αὐτᾶς ἀκόμη τὰς ἐγγυήσεις αἵτινες ἠδύναντο νὰ περιφρουρήσωσι λυσιτελῶς τὴν ζωήν, τὴν θρησκείαν, τὴν περιουσίαν, τὴν ὕπαρξιν μᾶς τὴν ἐθνικήν. Μᾶς φέρουσιν εἰς τελείαν ἀπόγνωσιν. Οὔτε ἡ παρουσία ξένων τινῶν ἀξιωματικῶν ἐπὶ κεφαλῆς ἀτάκτων στιφῶν, οὔτε αἳ πομπώδεις ἐπαγγελίαι, οὔτε αἳ ἀγαθαὶ προθέσεις τοῦ Ἡγεμόνος, οὔτε ἡ προσωρινὴ παραμονὴ τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ ἐξασφαλίζει τὴν Ἤπειρον. Τὸ πάτριον ἠμῶν ἔδαφος κεῖται σήμερον λεία, δυνάμει ἀδίκου καὶ ἀκύρου βουλήσεως πάντων των ἰσχυρῶν τῆς γῆς.
Ἀλλ’ ἀκλόνητον ἔμεινε τὸ ἡμέτερον δίκαιον, τὸ δίκαιόν τοῦ Ἠπειρωτικοῦ λαοῦ, νὰ ρυθμίση τὰ τῆς ἰδίας του τύχης, διοργανούμενως πολιτικῶς καὶ ἐνόπλως, φρουρήση τὴν ἀνεξαρτησίαν αὐτοῦ. Ἐναντίον τοῦ ἀπαραγράπτου τούτου δικαιώματος ἑκάστου λαοῦ, ἀνίσχυρος εἶναι κατὰ τὰς ἀρχὰς τοῦ θείου καὶ ἀνθρωπίνου δικαίου, ἡ θέλησις τῶν Μεγάλων Δυνάμεων νὰ δημιουργήση ὑπὲρ τῆς Ἀλβανίας ἔγκυρον καὶ σεβαστὸν τίτλον κυριαρχίας ἐπὶ τῆς χώρας ἠμῶν καὶ ὑποχρεώση ἠμᾶς. Οὐδὲν ἐπίσης κέκτηται ἡ Ἑλλὰς δικαίωμα ὅπως ἐξακολουθεῖ κατέχουσα τὸ ἡμέτερον ἔδαφος ἀποκλειστικῶς ἴνα παραδῶσι αὐτὸ ἐναντίον τῆς ἡμετέρας βουλήσεως εἰς ξένον δυνάστην.
Ἐλευθέρα ἤδη παντὸς δεσμοῦ, μὴ δυνάμενη δὲ νὰ συμβιώση, καὶ δὴ ὑπὸ τοιούτους ὅρους, μετὰ τῆς Ἀλβανίας, κηρύσσει ἡ Βόρειος Ἤπειρος τὴν ἀνεξαρτησίαν της καὶ προσκαλεῖ τοὺς πολίτας της, ὅπως ὑποβαλλόμενοι εἰς πάσαν θυσίαν προασπίσωσι τὴν ἀκεραιότητα τοῦ ἐδάφους καὶ τὰς ἐλευθερίας τῆς κατὰ πάσης προσβολῆς.
Ἐν Ἀργυροκάστρῳ τῇ 15ῃ Φεβρουαρίου 1914
Ἡ προσωρινὴ Κυβέρνησις
Ὁ Προεδρος
Γεώργιος Χρηστάκη Ζωγράφος
Τὰ μέλη
Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Βασίλειος
Μητροπολίτης Κορυτσᾶς Γερμανὸς
Μητροπολίτης Βελλᾶς καὶ Κονίτσης Σπυρίδων
ΕΣΒΗ
ΕΣΒΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου