05-12-2021
Η Ελλάδα Όφειλε να Γιορτάζει και να Τιμά την Εποποιία
της Χωροφυλακής επί του ΕΛΑΣ στο Σύνταγμα Μακρυγιάννη!
Η Στάση του ΚΚΕ τον Κόκκινο Δεκέμβρη του 1944 ξεκίνησε στις 3 Δεκεμβρίου με επιθέσεις του ΕΛΑΣ εναντίον των ολίγων σημείων κρατικής παρουσίας στην Αθήνα, με πρώτα τα Αστυνομικά Τμήματα. Τις επόμενες δύο ημέρες, 4-5 Δεκεμβρίου, ο ΕΛΑΣ με δύναμη του Εφεδρικού ΕΛΑΣ Αττικής και το 11ο σύνταγμα Αρκαδίας, που είχε πνιγεί στο αίμα στις σφαγές του Μελιγαλά, των Γαργαλιάνων και της Πύλου με δυσκολία κατέβαλε τη «Χ» στο Θησείο. Οι 80 περίπου μαχητές της «Χ», με επικεφαλής τον αρχηγό τους αντ/ρχη Γεώργιο Γρίβα, είχαν προβάλει ηρωική αντίσταση.
Για τον ΕΛΑΣ, παρά την κατάλληλη προετοιμασία του, τα πράγματα έγιναν πολύ πιό δύσκολα όταν στη συνέχεια επετέθη στο στρατόπεδο της Χωροφυλακής Μακρυγιάννη. Ως επιτιθέμενος σε οχυρωμένο αντίπαλο, είχε συγκεντρώσει επαρκείς δυνάμεις εναντίον των 530 αμυνομένων (100 αξιωματικοί και 430 οπλίτες). Στην πρώτη γραμμή είχε τουλάχιστον πενταπλάσιες δυνάμεις από τον τακτικό ΕΛΑΣ και πολλες εκατοντάδες εφεδρικούς σε βοηθητικούς ρόλους. Στους λόφους του Φιλοπάππου και του Αρδηττού είχε στήσει βαριά πυροβόλα και όλμους.
Η επίθεση άρχισε το πρωί της 6ης Δεκεμβρίου, και εστιάσθηκε εναντίον των φυλακίων εκτός του περιβόλου του Συντάγματος Μακρυγιάννη. Εντός της ημέρας, πέντε φυλάκια έπεσαν στα χέρια του ΕΛΑΣ ή εγκαταλείφθηκαν από τους επιζώντες αμυνομένους όταν τους τελείωσαν τα πυρομαχικά. Σέ ένα από τα φυλάκια, όπου οι 22 αμυνόμενοι δέχθηκαν για ώρες την επίθεση εκατοντάδων ανταρτών, μόνο 3 κατόρθωσαν να διαφύγουν όταν τους τελείωσαν τα πυρομαχικά. Τους 19 τους έπιασαν αιχμαλώτους. Οι αντάρτες αφού πρώτα τους ανέκριναν σχετικά με την άμυνα που αντιμετώπιζαν, τους γύμνωσαν και τους παρέδωσαν στον όχλο που τους βασάνισε στους γύρω δρόμους μέχρι αργά τη νύκτα. Τελικά, τους πήγαν σε ένα ρέμα, όπου πρώτα τους ακρωτηρίασαν (!) και μετά τους δολοφόνησαν.
Ο επικεφαλής της επίθεσης, ο Πυριόχος Νέστορας, στην αναφορά του προς την Κεντρική Επετροπή του ΕΛΑΣ στο τέλος της ημέρας, έγραφε για τα αποτελέσματα της ημέρας: «Συγκρότημα Μακρυγιάννη κατελήφθη σχεδόν εξ ολοκλήρου. Τμήμα 500 περίπου με Αξιωματικούς εξακολουθεί αμυνόμενον εντός περιβόλου...".
Όταν νύκτωσε η 6η Δεκεμβρίου, έφθασε στο Σύνταγμα μια μικρή βοήθεια από 15 Άγγλους στρατιώτες, με 2 αντιαρματικά και σακιά με χειροβομβίδες (Οι Άγγλοι έφυγαν το επόμενο βράδυ). Οι επιθέσεις του ΕΛΑΣ συνεχίστηκαν στις 7 και 8 Δεκεμβρίου κυρίως με βομβαρδισμούς του κτιρίου του Διοικητηρίου και με απόπειρες ανατίναξης των τοίχων του. Το απόγευμα της ιδίας ημέρας οι αμυνόμενοι έκαναν έξοδο, ανακατέλαβαν προσωρινά 2 φυλάκια, σκότωσαν δεκάδες αντάρτες και κατέστρεψαν τα υλικά τους.
Το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου οι αμυνόμενοι έλαβαν τρόφιμα και πυρομαχικά,αλλά οι Βρετανοί ζήτησαν από τον διοικητή, τον συνταγματάρχη Γεώργιο Σαμμουήλ, να αποστείλει 100 χωροφύλακες από το Σύνταγμα για να ενισχύσουν το μέτωπο στα Παλαιά Ανάκτορα. Ο διοικητής υπάκουσε, και με δεδομένο ότι ήδη υπήρχαν πάνω από 100 νεκροί και τραυματίες, το Σύνταγμα παρέμεινε με λιγότερους από 300 αμυνομένουςμ!!
Στις 9 Δεκεμβρίου, μπήκαν λίγοι Βρετανοί ειδικοί στις ναρκοθετήσεις, και ναρκοθέτησαν ένα ρήγμα που είχε δημιουργηθεί στον νότιο μαντρότοιχο. Εκτός των ναρκών τοποθέτησαν και συρματόπλεγμα στο ίδιο ρήγμα. Οι Βρετανοί έφυγαν μετά το τέλος των εργασιών τους,εκτός ενός που έπεσε νεκρός από τα πυρά των ανταρτών.
Στις 10 Δεκεμβρίου ο βομβαρδισμός του Συντάγματος ήταν συνεχής από τους λόφους Φιλοππάπου και Αρδητού. Ο ΕΛΑΣ είχε προσθέσει καινούργια ορειβατικά πυροβόλα που έφερε το 6ο Κορινθίας (πολύ πιθανόν, τα πυροβόλα του ΤΑ Τριπόλεως τα οποία ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος είχε παραδώσει στον ΕΛΑΣ παρά τις διαμαρτυρίες και προειδοποιήσεις του συν/ρχη Παπαδόγγονα). Οι νεκροί ήταν πολλοί, αλλά και οι καταστροφές στο κτίριο τρομερές. Οι αμυνόμενοι σκέφθηκαν την έξοδο, αλλά ο διοικητής, ο συν/ρχης Σαμουήλ, το απέρριψε.
Σε ανάπαυλες των βομαρδισμών, έκανε σφοδρές επιθέσεις το 6ο σύνταγμα Κορινθίας του ταγ/ρχη Εμμανουήλ Βαζαίου (κάτι που δεν είχε κάνει εναντίον των Γερμανών(!). Το 6ο σύνταγμα Κορινθίας εκτός του ότι κάλυπτε τη σφαγή περισσοτέρων από 1.200 αμάχους στα μεγάλα σφαγεία της Αργολιδοκορινθίας (Φενεό, Στιμάγκα, κλπ.) είχε εκτελέσει σφαγές στο Βαλτέτσι, στο Αραχναίο (Χέλι) και στον Αχλαδόκαμπο. Ο ταγ/ρχης Βαζαίος παρεπονείτο αργότερα γιατί ΑΠΕΤΑΧΘΗ από τον στρατό (!)).
Οι επιθέσεις συνεχίστηκαν και την 11η Δεκεμβρίου, ενώ έγιναν και νυχτερινές επιθέσεις στις10 και στις 11 Δεκεμβρίου, με κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα πέραν των λίγων ακόμη νεκρών και τραυματισμένων Χωροφυλάκων και πολλών δεκάδων ανταρτών.
Μετά την 11η Δεκεμβρίου, ο ΕΛΑΣ περιορίστηκε σε πολιορκία - αποκλεισμό του Συντάγματος και περιοδικό βομβαρδισμό του με βαρέα όπλα. Στις 18 Δεκεμβρίου η πολιορκία λύθηκε και οι Χωροφύλακες έκαναν έξοδο και απώθησαν τους ΕΛΑΣίτες ανατολικά της λεωφόρου Συγγρού! Ο απολογισμός των απωλειών ήταν: 5 αξιωματικοί και 49 χωροφύλακες νεκροί, 8 αξιωματικοί και 25 χωροφύλακες βαριά τραυματίες και περισσότεροι από 100 ελαφρά τραυματισμένοι. Οι απώλειες των κομμουνιστών είναι πραγματικά άγνωστες, αλλά υπολογίσθηκαν σε περίπου 500 νεκρούς και τραυματίες.
Η ήττα του ΕΛΑΣ στο Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, εξαιρετικό και ασύνηθες γεγονός στη στρατιωτική ιστορία, δεν έχει εκτιμηθεί δεόντως για τη σημασία του στην έκβαση της Δεκεμβριανής Στάσης. Η απασχόληση τόσων δυνάμεων του ΕΛΑΣ σε αυτόν τον χώρο, την περίοδο που οι Βρετανικές δυνάμεις ήταν ακόμη λίγες και χωρίς τον πλήρη οπλισμό τους, στέρησε από το ΚΚΕ την έστω προσωρινή κατοχή της πρωτεύουσας, κάτι που πιθανότατα θα είχαν επιτύχει αν το Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη κατελαμβάνετο στις 6 ή στις 7 Δεκεμβρίου.
Τιμή και Δόξα σε Όλους τους Ηρωϊκούς Αγωνιστές του Συντάγματος Μακρυγιάννη!
Η συμβολή τους στη συντριπτική ήττα του ΕΛΑΣ στα Δεκεμβριανά ήταν τεράστια!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου