Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην «Καθημερινή» (3/12/2006) είχε σχολιάσει με δηκτικό τρόπο τα χαμηλά αποθέματα ποιότητας του στελεχικού δυναμικού του ΚΚΕ:

 «Ημουν ένα στελεχάκι της βάσης που δεν μετείχε στις πολιτικές διεργασίες. Δεν είχε την πληροφόρηση, αλλά δεν είχε και το κουράγιο να δει κατάματα τους ανθρώπους, οι οποίοι στα μάτια του παρουσιάζονταν γιγάντιοι. Και είδα ότι όλοι αυτοί, ας μην τους πω όλους, ήταν περιτώμ…, περιτρίμματα! Με πιάνει τρόμος άμα σκεφτώ ότι, παραδείγματος χάριν, εάν νικούσε τότε η επανάστασή μας, θα είχαμε πρωθυπουργό τον Μάρκο (σ.σ.: Βαφειάδη), έναν γελοίο άνθρωπο, τον είδα από κοντά και κατάλαβα τι γελοίος ήταν. Θα είχαμε υπουργό Οικονομικών τον Μπαρτζιώτα, θα είχαμε υπουργό Παιδείας, παραδείγματος χάριν, τον Στρίγκο, θα είχαμε υπουργό Εσωτερικών τον άλλον τον ανεκδιήγητο άνθρωπο, που ήρθε από την Κρήτη, τον Βλαντά, ο οποίος ήταν για την εποχή εκείνη ένας ήρωας για τη νεολαία. Ηταν γραμματέας της νεολαίας. Ανθρωποι γελοίοι! Χωρίς καμιά παιδεία για να παίξουν έναν ουσιαστικό ρόλο. Σαν αυτόν που φιλοδοξούσαν να παίξουν. Κι όμως εκείνη την εποχή, σας επαναλαμβάνω, τους έβλεπα τους ανθρώπους αυτούς σαν γίγαντες».