Σάββας Καλεντερίδης

Τη δεκαετία του 1990, σε «φιλική» συζήτηση που είχα με παράγοντα του τουρκικού κράτους, ο οποίος το 1974 υπηρετούσε σε νευραλγική θέση στο τουρκικό ΓΕΕΘΑ ως αξιωματικός, αναφερόμενος στην εισβολή στην Κύπρο, εκτός των άλλων, μου είπε τα εξής: Τότε, λίγο μετά την εισβολή και τον «Αττίλα 2», όσο το αίμα των Ελλήνων ήταν ακόμα ζεστό στην ιερή γη της Κύπρου, επισκέφθηκε το τουρκικό ΓΕΕΘΑ ο ακόλουθος Αμυνας της Σοβιετικής Ενωσης, που υπηρετούσε στη σοβιετική πρεσβεία στην Αγκυρα, και του εξέφρασε την απογοήτευσή του για την πορεία των εξελίξεων. 

Συγκεκριμένα, του είπε ότι ήταν απογοητευμένος που δεν είχε ξεσπάσει ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος εξαιτίας της εισβολής. Η Σοβιετική Ενωση γνώριζε τα πάντα για την εισβολή και για τον ρόλο των ΗΠΑ, και μπορούσε να την αποτρέψει. Δεν το έπραξε, όμως, γιατί περίμενε ότι η εισβολή θα προκαλέσει έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο, εξαιτίας του οποίου θα κατέρρεε η ΝΑ Πτέρυγα του ΝΑΤΟ.

Σε κάθε περίπτωση, η πληροφορία αυτή ήταν σοβαρή και λογικοφανής. Η Σοβιετική Ενωση είχε ως στρατηγικό στόχο την αποδυνάμωση -ακόμα και την κατάρρευση- της ΝΑ Πτέρυγας του ΝΑΤΟ, κεντρικοί πυλώνες της οποίας ήταν τότε Ελλάδα και Τουρκία.

Τα χρόνια πέρασαν και τελικά αυτό που κατέρρευσε δεν ήταν η ΝΑ Πτέρυγα του ΝΑΤΟ, αλλά η Σοβιετική Ενωση και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, μετά τη διάλυση του οποίου δύο χώρες του ανατολικού συνασπισμού έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ και έκαναν πιο σταθερή τη ΝΑ Πτέρυγα της Ατλαντικής Συμμαχίας.