...
Ομόσταυλος ως προς τη φιλελεύθερη αντίληψη, αλλά όχι ως προς το πολιτικό του παρελθόν, είναι ο Άδωνις. Αν ο Άδωνις ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ, οι φυλλάδες που πουλάνε λαϊκή συγκίνηση μαζί με το CD «χρυσά κλαρίνα» θα είχαν κάνει best-seller την προσωπική του ιστορία: ορφανός από πατέρα στα 17, κι από μάνα στα 20, δούλευε, σπούδαζε και ανάθρεφε τον μικρό του αδελφό. Ένσημα ζωής, δηλαδή, που δεν έχει κανένας από τους 300. Όμως, περιέργως, ελάχιστα έχουν γραφεί γι’ αυτή την ηρωική, όπως και να τη δεις, προσπάθεια. Κι από τότε, συνεχώς στη βιοπάλη, εργοδότης και εργάτης μαζί, στο μαγαζί που έχουν κάψει άπειρες φορές, οι «επαναστάτες της πορδής με τα λεφτά του μπαμπά». Ειλικρινής, ευθύς, διαβασμένος, μαχητικός, με το πιο αντιλαϊκιστικό και ταυτόχρονα λαϊκό προφίλ του κοινοβουλίου είναι το κόκκινο πανί για τους πανελίστες του ΣΥΡΙΖΑ γιατί τους ταπώνει σε χρόνο Πλανκ, πριν προφτάσουν να σκεφτούν από πού τους ήρθε.
Ο Άδωνις είναι αντικομμουνιστής και δεν το κρύβει. Είναι δεδηλωμένος αντικρατιστής και αυτό τον κάνει αντιπαθή ακόμα και στην ίδια την πελατειακή «πτέρυγα» της ΝΔ. Είναι αποτελεσματικός γιατί έχει κοινό νου και ξέρει να παίρνει αποφάσεις. Μόνο η περίπτωση του καμποτάζ αρκεί. Το καθάρισε μέσα μία μέρα, όταν η άρση του σερνόταν για δεκαετίες κι όσοι προσπαθούσαν να τη χειριστούν (βλέπε Κατσέλη) κατέληγαν σε νόμους εκτρώματα. Ο Άδωνις είναι ο θηριοδαμαστής που σε μια χώρα-τσίρκο μπορεί να κάνει τον κρατικό δράκο να σηκώνει το ποδαράκι σαν σκυλάκι του καναπέ.
....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου