Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Ελληνική Ιστορία, εμφύλιος 18.

Φωτιά καί Τσεκούρι(2)

Τι δρόμο θα ακολουθούσε το ΚΚΕ; Ο Ζαχαριάδης με τα γεράκια του υποστήριζε ότι, όπως μπόρεσε δυναμικά, ο ελληνικός λαός να αντιμετωπίση έως τώρα την ιταλική, την γερμανική και την αγγλική αυτοκρατορία, έτσι θα αντιμετώπιζε και την αμερικανική. Υπήρχαν όμως και τα περιστέρια στην ηγετική ομάδα του Κ.Κ.Ε. Αλλά κατά σύμπτωση; εκείνη ακριβώς την εποχή οι τάξεις τους αραίωσαν από δύο αιφνιδίους θανάτους.
Μια εβδομάδα μετά την εξαγγελία του Δόγματος Truman, την 20 Μαρτίου 1947, ένας παλιός Ελασίτης, ο κρεοπώλης Χρήστος Βλάχος, δολοφονούσε στη Θεσσαλονίκη, στην οδό Αγίας Σοφίας, με τρεις σφαίρες τον Γιάννη Ζεύγο, που ήταν γνωστός ως μετριοπαθές ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ. Ποτέ δεν εγνώσθη ποια ήταν τα πραγματικά ελατήρια που κίνησαν το χέρι του δολοφόνου…..
Ακριβώς δύο μήνες αργότερα, την 20 Μαίου 1947, ο Γιώργης Σιάντος υπέκυπτε από καρδιακή προσβολή στην κλινική του καθηγητού Κόκκαλη. Και πάλι οι φήμες διασταυρώθηκαν πάνω στο πτώμα του. Οι δεξιοί ισχυρίζονταν ότι ο Ζαχαριάδης έβαλε τον Κόκκαλη να δολοφονήσει τον Σιάντο – ο Κόκκαλης ήταν στέλεχος του ΚΚΕ – για να απαλλαγή και από τις δικές του τροχοπέδες. Αντιστρόφως, ο Ζαχαριάδης ισχυρίζονταν ότι η Intelligence Service δολοφόνησε τον άρρωστο παλαίμαχο κομμουνιστή. Αυτή την κατηγορία τη διατύπωσε αργότερα, το 1950, ο αρχηγός του ΚΚΕ. Γιατί όμως η Intelligence Service; Επειδή ο Ζαχαριάδης είχε διακηρύξει ότι ο Σιάντος ήταν πράκτορας της Intelligence. Και κατά την γνώμη του, αφού τον είχε ανακαλύψει, η οργάνωση φρόντισε να τον εξαποστείλει ώστε αν συνελαμβάνετο, να μην προβεί σε αποκαλύψεις…
Προδότης ο Σιάντος; Ένας ακόμη μύθος; Πάντως, την κατηγορία κατά του Γεωργίου Σιάντου, του μαχητικού αρχηγού των κομμουνιστών κατά την Κατοχή, την διατύπωσε ένα άλλο στέλεχος του ΚΚΕ, ο Δημήτριος Βλαντάς, ο οποίος την 3 Απριλίου 1973 την τεκμηρίωσε ως εξής: «Ο Σιάντος ήταν προδότης… ήταν πάντοτε προβοκάτορας και κατά την γνώμη μου πράκτορας της Intelligence Service. Έτσι μπόρεσε και έπαιξε τον ρόλο του για να πνίξη το κίνημα της εθνικής αντίστασης στην Κατοχή και μετά στην περιπέτεια του Δεκέμβρη». Άλλωστε, ο ίδιος ο Βλαντάς αποκαλύπτει ότι και ο Ζαχαριάδης μετά τον ανταρτοπόλεμο είχε κατηγορηθεί ως πράκτορας και βρισκόταν στην Σοβιετική Ένωση, για τον λόγο αυτόν, υπό παρατήρηση επί 15 ολόκληρα χρόνια. Πάντως όμως, ανεξάρτητα από τις αλληλοκατηγορίες περί πρακτόρων και Intelligence, ο θάνατος του Γ. Σιάντου την κρίσιμη εκείνη περίοδο απελευθέρωσε τα χέρια του Ζαχαριάδη και του επέτρεψε ευκολότερα να εφαρμόσει την απόφασή του: Πόλεμος και κατά των Αμερικανών μέχρι τέλους.
Ξέρουμε τώρα πώς η απόφαση εκείνη οδήγησε στην καταστροφή το ΚΚΕ και όλη την αριστερά. Ο Ζαχαριάδης έπεσε στην παγίδα, ενώ η Μόσχα τηρούσε πάντα επίμονη σιγή, χωρίς να εκφέρει ούτε τον χρησμό μιας συλλαβής για να τον βοηθήσει. Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΥΝΕΦΕΡΕ ΤΗ ΜΟΣΧΑ, γιατί εξέθετε έτσι διεθνώς την επέμβαση των δυτικών στην Ελλάδα και ταυτοχρόνως δικαιολογούσε τις δικές της επεμβάσεις, όπως και την προπαγάνδα της μέσα στους δορυφόρους της.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: