ΑΡΙΣΤΕΡΟΣΤΡΟΦΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ – ΤΟ ΚΑΡΚΙΝΙΚΟ ΜΑΣ ΑΠΟΣΤΗΜΑ
Ο αριστερός φασισμός είναι κοινωνιολογικός και φιλοσοφικός όρος που έχει χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει είτε ανθρώπους της αριστεράς, που θεωρείται πως έχουν φασιστικές συμπεριφορές ή ανθρώπους εντός κάποιου φασιστικού κινήματος οι οποίοι θεωρούνται πως έχουν σοσιαλίζουσες πεποιθήσεις. Αυτά γράφει η Βικιπαίδεια, αν θελήσει κάποιος να βρει έναν ορισμό του όρου. Αν βέβαια ζει στην Ελλάδα, δεν απαιτείται Βικιπαίδεια, αρκεί απλά να κάνει βόλτα στους δρόμους των πόλεων και να επισκεφτεί τα Ελληνικά πανεπιστήμια.
Το ίνδαλμα της αριστεράς και ταυτόχρονα η διαφήμιση του ΣΥΡΙΖΑ προ εκλογών, ο Μίκης Θεοδωράκης, έδωσε πρόσφατα το ακριβές συνώνυμο του εν λόγω κόμματος και των υποστηρικτών του. Γι’ αυτό και λοιδορήθηκε, βρωμίζοντας τον τοίχο του σπιτιού του όπως δείχνει και η φωτογραφία που συνοδεύει το άρθρο μου. Στο τεραστίων διαστάσεων συλλαλητήριο για την Μακεδονία, που συγκρινόμενο αριθμητικά με άλλη κομματική συγκέντρωση μνημονιακών χρόνων ήταν περίπου εκατό φορές μεγαλύτερο, ο Μίκης Θεοδωράκης ταύτισε το ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και λοιπά παρόμοια αποκόμματα, με τον αριστερόστροφο φασισμό. Τους δε εκπροσώπους τους στη Βουλή και την κυβέρνηση, τους αποκάλεσε εθνομηδενιστές.
Πολλοί παραξενεύτηκαν, αλλά για διαφορετικούς λόγους. Μερικοί παραξενεύτηκαν γιατί δεν περίμεναν ποτέ τον Μίκη να ξεστομίσει κάτι τέτοιο για τον αγαπημένο του μέχρι τώρα ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, και θεώρησαν ότι του σάλεψε λόγω της προχωρημένης ηλικίας ψάχνοντας για μια καλή δικαιολογία να τον ξεπουλήσουν, όπως ξεπουλάνε τον καθένα όταν βλέπουν ότι δεν έχουν να απομυζήσουν κάτι ακόμη από αυτόν. Άλλοι βέβαια, παραξενεύτηκαν με το γεγονός ότι ο Μίκης, τώρα στην προχωρημένη αυτή ηλικία, είδε έστω και αργά την αλήθεια πίσω από το παραμύθι, θέλοντας έτσι να βρει ένα είδος εξιλέωσης, αφού με την στάση του προεκλογικά παρέσυρε πολλούς στη λάθος απόφαση. Όπως και να έχει όμως, όπως και να το δει κανείς, η αλήθεια ακούστηκε. Και ήταν μεγάλο χτύπημα για την αριστερά και τον κομμουνισμό γενικότερα, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει αμέριστη συμπάθεια και παρέχει άσυλο σε κάθε εγκληματία που δηλώνει κομμουνιστής, ενώ βαφτίζει φασίστα όποιον νοιάζεται για την Πατρίδα του. Έτσι, έχουμε φτάσει σε σημείο, να δίνονται άδειες εκτός φυλακής σε τρομοκράτες-δολοφόνους, μόνο και μόνο επειδή δήλωναν αριστεροί. Οι δε ομοϊδεάτες ληστές τραπεζών που τους περιμένουν έξω από την φυλακή να τους προϋπαντήσουν και ζητωκραυγάζουν μόλις ο δολοφόνος εμφανιστεί εκμεταλλευόμενος την άδεια, να θεωρούνται δημοκράτες!
Για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα, δεν φταίει βέβαια μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα αυτό απλά επιδεινώνει την ήδη άσχημη κατάσταση στην οποία έφεραν τα άλλα κόμματα της μεταπολίτευσης. Διαχρονικά, τα κόμματα κανάκευαν και φρόντιζαν με μεγάλη θαλπωρή τον κομμουνισμό και τον τάιζαν από τις ίδιες μίζες που κατακλέβαν και οι ίδιοι από τον Ελληνικό λαό. Έτσι εκείνος μπόρεσε να διεισδύσει στα συνδικάτα, στην δημοσιογραφία και ουσιαστικά να κυβερνά από το παρασκήνιο. Τίποτα στην χώρα δεν πραγματοποιούνταν, χωρίς την έγκριση και την ανταμοιβή των κομμουνιστών συνδικαλιστών και δημοσιογράφων. Έτσι, οι λογαριασμοί τραπεζών Ελλάδος και εξωτερικού όλων των παραπάνω φούσκωσαν από τις μίζες, ενώ τα ακίνητά τους γεννούσαν διαρκώς. Όμως ακόμη και αν με την πάροδο του χρόνου λόγω του πλουτισμού τους έγιναν καπιταλιστές και άλλαξαν την ψήφο τους οι δημοσιογράφοι και συνδικαλιστές, η πρώτη αγάπη δεν ξεχνιέται. Όταν λοιπόν για πολλά χρόνια στην νεαρή τους ηλικία ήταν όλοι αυτοί στην ΚΝΕ, στο ΠΑΜΕ και λοιπές κομμουνιστικές εγκληματικές οργανώσεις στις οποίες οφείλουν τον μαύρο πλουτισμό τους, δεν γίνεται τώρα να τα παραμερίσουν, πόσο μάλλον να τα καταδικάσουν. Κάτι τέτοιο μπορεί να κάνει μόνο ένας ειλικρινής άνθρωπος, και τον λένε Μίκη.
Ο αριστερόστροφος φασισμός είναι διαχρονικά αναλλοίωτος. Όπως πρόδωσε την Ελλάδα το 1940 και προκάλεσε τον εμφύλιο, το ίδιο επιδιώκει ακόμη και τώρα. Στις 4 Μαρτίου του 2017, στη διάρκεια του 20ού συνεδρίου του κόμματος των ορφανών του Στάλιν, η θέση των κομμουνιστών υποστηρίχτηκε ξανά. Συγκεκριμένα, ψηφίστηκε πως: «σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της αυτοτελούς οργάνωσης της εργατικής – λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης ως εισβολέα, έμπρακτα να συνδεθεί με την κατάκτηση της εξουσίας». Δηλαδή, με απλά λόγια, οι κομμουνιστές την ώρα που αυξάνεται ολοένα η τουρκική προκλητικότητα, σε περίπτωση πολέμου θα επιδιώξουν τον εμφύλιο! Πιο σταράτα και πιο κατανοητά δεν θα μπορούσαν να θέσουν την προδοτική τους διάθεση. Όμως τίποτα από αυτά δεν γίνεται γνωστό από τα τηλεοπτικά κανάλια. Λογικό, αν λάβει υπόψιν κάποιος την κομματική προέλευση των μεγαλοδημοσιογράφων. Επιπλέον, τίποτα δεν ακούγεται από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Επίσης λογικό, αφού είναι εξίσου ένοχα για την επώαση του αυγού του φιδιού καθ’ όλη τη μεταπολίτευση.
Όμως εκτός από την προδοτικές τους προθέσεις εντός Ελλάδος, επιδιώκουν το ίδιο και εκτός Ελλάδος. Τα τελευταία χρόνια που η αριστερά έγινε κυβέρνηση, προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κάνει τη χώρα να κατέβει ακόμη χαμηλότερα στα μάτια των Ευρωπαίων και της υφηλίου. Αυτό το κατάφερε με την προκλητική απουσία λόγω της άρνησης της ελληνικής κυβέρνησης να συμμετάσχει στο Πανευρωπαϊκό συνέδριο στην Εσθονία την 23 Αυγούστου 2017, με τίτλο: «Η κληρονομιά στον 21ο αιώνα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα», το οποίο διοργάνωσε η Εσθονία ως προεδρεύουσα της ΕΕ. Χώρες που έζησαν τον φασισμό του κομμουνισμού από πρώτο χέρι, τώρα όχι μόνο τον καταδικάζουν στα χαρτιά, αλλά απαγορεύουν ρητά ακόμη και την προπαγάνδα υπέρ του κομμουνισμού.
Εμείς όμως, επιμένουμε να τραβάμε κουπί ανάποδα. Έχουμε μείνει η μοναδική χώρα που λατρεύει τον κομμουνιστικό φασισμό σε μια ήπειρο που τον καταδικάζει.
Έχει μέλλον μια τόσο άρρωστη χώρα; Αν δεν αποβάλουμε μια και καλή το καρκινικό μας απόστημα, όχι.
Γιάννης Ελαφρός
Αντισυνταγματάρχης ε.α,
Κυβερνήτης Επιθετικών Ελικοπτέρων Apache Longbow,
Διερευνητής Αεροπορικών Ατυχημάτων, Safety Center, AL, USA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου