Η πάστρα είναι μισή αρχοντιά

Χρήστος Μπολώσης.

http://www.dimokratianews.gr/content/54866/i-pastra-einai-misi-arhontia

Η αρχή για την συμπαθή τάξη των καθαριστριών, έγινε με την Κωνσταντίνα (γιορτάζει του Αγ. Κωνσταντίνου άραγε;…) Κούνεβα. Θυμάστε την περίπτωση. Ήταν εκείνη η εκ Βουλγαρίας συνδικαλίστρια, που της ρίξανε βιτριόλι. 

Ποιός της το έριξε; Αυτή είναι μία καλή ερώτηση.

Αρχικώς η καμία (τότε) φορά αριστερά ισχυρίσθηκε ότι δράστις ήταν η Κου Κλουξ Κλαν. Στην συνέχεια και αφού η ΚΚΚ αθωώθηκε (τώρα για διπλωματική κόντρα με τις ΗΠΑ είμαστε;), σειρά είχε ένας μακρινός συμπέθερος του τρίτου ξαδέλφου, του κουμπάρου του μπατζανάκη της γειτόνισσας του Χίτλερ, που ζούσε στο Μακάο της Κίνας. Αφού και αυτός γλύτωσε μετά από έλλειψη επαρκών στοιχείων (κάτι ακούστηκε ότι θύμωσε κάποια ψυχή στη Γερμανία), κατηγορήθηκαν μαζί Πινοσέτ και Φράνκο (εδώ δεν διαμαρτυρήθηκε ουδείς) για να καταλήξουμε στην Χρυσή Αυγή (πού να διαμαρτυρηθεί κανείς εδώ). Τελικώς, αφού και η ΧΑ βγήκε λάδι, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι μάλλον πιάστηκαν μεταξύ τους οι συνδικαλισταράδες.

Όμως και επειδή κανένας καλός δεν χάνεται, η κ. Κούνεβα, βρίσκοντας φιλόξενη στέγη κάτω από τις φιλόστοργες πτέρυγες του ΣΥΡΙΖΑ, μετεπήδησε από τα Αλώνια στα Σαλόνια της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, όπου η παρουσία και οι αγώνες της, ήταν αυτοί που έδωσαν τη μάχη και αποφύγαμε το Grexit, τα Μνημόνια, τα Capital Controls και τις άλλες δημοκρατικές δυνάμεις.

Μέχρις εδώ - ας πούμε - όλα καλά και το μέλι γλυκύτατον, που έλεγε και ο μεγάλος μας Νίκος Τσιφόρος. Οι ήρωες πρέπει να τιμώνται.
Ώσπου χθες, διάβασα στην «δημοκρατία», ότι οι καθαρίστριες του Υπ. Οικονομικών που είχαν απολυθεί, μεταφέρονται από τον Κλάδο της ΥΕ (Υποχρεωτική Εκπαίδευση) στον Κάδο της ΠΕ (Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση) και προσλαμβάνονται σε θέσεις Γραμματέων σε Δικαστήρια και Εισαγγελίες.

Αυτή η είδηση, με έκανε να αλλάξω τελείως απόψεις σε ορισμένα θέματα, που αφορούν το μέλλον των παιδιών μας.
Και πρώτα πρώτα πήρα στο τηλέφωνο τον γιό μου, που διαβάζει για το διδακτορικό του, να σταματήσει πάραυτα αυτή την βλαβερή ασχολία και να πάει να γραφτεί στον ΣΥΡΙΖΑ της γειτονιάς (πως λέγαμε η ΕΒΓΑ της γειτονιάς;). Καλού κακού, ας κρατάει κι΄ ένα ξεσκονόπανο, μπας και βρει καμιά δουλειά. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως γνωστόν, τηρεί τις υποσχέσεις προς τα «δικά του» παιδιά. Έτσι αν δεν γίνεις διδάκτορας, μπορεί να γίνεις καθαριστής ή και χαρούμενος καπνοδοχοκαθαριστής, σαν τον Μπερτ στην Μαίρη Πόππινς. Κι’ αν δεν γίνεις καπνοδοχοκαθαριστής, μπορεί να γίνεις ευρωβουλευτής ή και υπουργός Παιδείας.

Μετά από όλα αυτά τα συγκλονιστικά, το απογευματάκι πριν πάω να δω την εγγονή μου, πέρασα από γνωστό παιχνιδάδικο και της αγόρασα ένα σετάκι με σκούπα, φαράσι και ξεχνουδιάστρα (!) καθώς και μία ετησία συνδρομή της «ΑΥΓΗΣ», διότι σκέφτηκα ότι από τώρα το παιδί πρέπει να μάθει πώς να δίνει τη μάχη για τη ζωή. Εννοείται ότι της εξαφάνισα ό,τι βιβλίο υπήρχε στη μικρή βιβλιοθήκη της. Είναι ώρα να δηλητηριάζεται το παιδί με τέτοια; Άσε που όλο για πριγκίπισσες και βασιλοπούλες μιλάνε...

Αυτά και Καλή Ανάσταση (το λέω από τώρα, διότι ο Φίλης κάπου θα το ξεφουρνίσει και θα με προλάβει).