Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016

1/10/16

Κυπριακή Δημοκρατία 56 χρόνια και το Κυπριακό… 2.515 χρόνια

Λάζαρος Μαύρος

Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Η, βεβαίως, εορτή η 1η Οκτωβρίου για την 56χρονη ήδη Κυπριακή Δημοκρατία μας. 1η φορά καθιερώθηκε να τιμάται με στρατιωτική παρέλαση από το 1982, επί προεδρίας Σπύρου Κυπριανού. Εορτή για την εις χείρας των Ελλήνων Κυπρίων, μόνη νόμιμη διεθνώς αναγνωρισμένη κρατική υπόσταση της Κύπρου. Η οποία διαφυλάσσει και υπερασπίζεται την ελευθερία, την φυσική και εθνική επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού, απέναντι στη βουλιμία των Τούρκων Κατακτητών, που την θέλουν προτεκτοράτο τους.
Ε Ν Ο Π Λ Ω Ν ΕΛΛΗΝΩΝ στρατευμένων στην υπεράσπιση της ΚΔ, είναι κάθε χρόνο, η εορταστική παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου, με αμφότερες τις σημαίες της κρατικής και της εθνικής υπόστασης. Των Ελλήνων Κυπρίων, ανδρών και γυναικών τής 52χρονης Εθνικής Φρουράς. Και των Ελλαδιτών Ελλήνων τής συνομήλικης με την ΚΔ, 56χρονης ΕΛ.ΔΥ.Κ. Σήμερα παρελαύνουν ξανά, με το μέτωπο στραμμένο προς τον σκλαβωμένο απ’ τους Τούρκους Πενταδάκτυλο. Για να τιμήσουν και πάλι τη διασωζόμενη απ’ τους Έλληνες και προγραφείσα από τους Τούρκους Κατακτητές ως… «εκλιπούσα», Κυπριακή Δημοκρατία.

Ο Π Ω Σ ΚΑΘΕ εθνική επέτειος, έτσι και η σημερινή, προσκαλεί την σκέψη για γονιμότερους προβληματισμούς. Με την επιδίωξη και την ελπίδα να ’ναι κάθε φορά πολύ σοφότεροι. Και εθνικά επωφελέστεροι. Είναι οι στιγμές ανάκλησης της συλλογικής Μνήμης. Νηφάλιας αναμέτρησης με την Ιστορία. Με όλα τα «γιατί» και τα «πώς» και τα «εάν» και τα «ίσως», σκληρά κι αδυσώπητα παραταγμένα, στην αέναη αναζήτηση της αληθέστερης αλήθειας. Και ειλικρινούς λογοδοσίας των ζώντων: Πρώτα σ’ Εκείνους που θυσιάστηκαν για την πατρίδα. Κι αφ’ ετέρου, ιδίως, σ’ εκείνους -τέκνα, εγγόνια, δισέγγονα, τρισέγγονα κι επερχόμενους- που θα παραλάβουν αυτηνή την πατρίδα.
Π Ε Ν Τ Η Κ Ο Σ Τ Η ΕΚΤΗ επέτειος της κυπριακής ανεξαρτησίας. Που δεν κατάφερε και δεν αφέθηκε ποτέ, σ’ αυτά τα 56 χρόνια (1960-2016) να είναι αμιγώς, είτε «κυπριακή» είτε «ανεξαρτησία». Παρά μόνο, φαλκιδευμένη εκ γενετής και σκοπίμως με καρκινώματα αναίρεσής της, που προκάλεσαν έκτοτε διαδοχικώς τις έως σήμερα αλλεπάλληλες τραγωδίες, ονόματι Κυπριακό Πρόβλημα.
Σ Τ Η Ν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ το Κυπριακό Πρόβλημα είναι παμπάλαιο. Είναι, στην αληθέστερη ουσία του, πανάρχαιο. Και δικαιούμαστε, εκ της Ιστορίας φωτιζόμενοι, να ισχυριζόμαστε ότι τα τελευταία -τουλάχιστον- 2.515 χρόνια, η ΟΥΣΙΑ του είναι μία, έκτοτε διαρκώς επαναλαμβανόμενη. Ιδού πώς και γιατί:
Τ Ο 499 προ Χριστού (πριν από 2.515 χρόνια), υπόδουλη στους Πέρσες του Δαρείου η ελληνική μεγαλόνησος Κύπρος. Αξιοποιώντας την ευκαιρία της Επανάστασης τής επίσης περσοκρατούμενης Ιωνίας στη Μικρά Ασία, μ’ επικεφαλής τον Ονήσιλο της Σαλαμίνας της Κύπρου και τον Αριστόκυπρο, γιο του Φιλόκυπρου των Σόλων, πραγματοποίησε την Κυπριακή Επανάσταση εναντίον των Περσών Κατακτητών. «Όλοι οι Κύπριοι πλην Αμαθουσίων» μετείχαν στην Επανάσταση, όπως έγραφε στο 5ο από τα εννέα βιβλία της Ιστορίης του (στην «Τερψιχόρη», στίχοι 104 επ.) ο και Πατέρας της Ιστορίας καλούμενος, αρχαίος ιστορικός μας, ο Ηρόδοτος απ’ την Αλικαρνασσό. Ο Ονήσιλος ήταν μικρότερος αδελφός του περσόδουλου βασιλιά της Σαλαμίνας, του Γόργου, γιος του Χέρση, εγγονός του Σιρώμη και δισέγγονος του Ευέλθοντα. Ο Ονήσιλος κατάφερε να διώξει απ’ τη Σαλαμίνα τον Γόργο, ο οποίος κατέφυγε με τις προσκλαύσεις του στα Σούσα, στην αυλή του Δαρείου.
Στην κρίσιμη για την Κυπριακή Επανάσταση μάχη, κι ενώ οι προστρέξαντες με στόλο Ίωνες, με αριστεύσαντες τους Σαμίους, κατανίκησαν ναυμαχούντες τους Φοίνικες του περσικού στόλου, στην πεζομαχία της Σαλαμίνας της Κύπρου, οι Κουριείς, μ’ επικεφαλής τον τύραννο του Κουρίου τον Στησήνορα, προσχώρησαν στους εχθρούς παρασέρνοντας κι άλλους. Με αποτέλεσμα να καταπνιγεί η επανάσταση και να πέσει μαχόμενος και ο Ονήσιλος και ο Αριστόκυπρος. Μάλιστα οι περσόδουλοι Αμαθούσιοι αποκεφάλισαν τον νεκρό Ονήσιλο και κρέμασαν το κεφάλι του στην πύλη της Αμαθούντας, ώσπου ένα σμήνος μέλισσες το μετέτρεψε σε κυψέλη (Ηρόδοτος V-114). Αποτέλεσμα: «Κύπριοι μέν δή ενιαυτόν [επί έναν χρόνο] ελεύθεροι γενόμενοι αύτις εκ νέης [εκ νέου] κατεδεδούλωντο», σύμφωνα με την ηροδότεια γραφή (V-116).
Α Π Ο ΤΟΤΕ, λοιπόν, απ’ το 499 π.Χρ. έως σήμερα 2016 μ.Χρ., η αληθέστερη αλήθεια και η ουσία του Κυπριακού παραμένει διαρκώς η ίδια. Μία και αναλλοίωτη. Και αενάως ελληνική: Ανάμεσα στο «Ελεύθεροι Γενόμενοι» και στο «Κατεδεδούλωντο»…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
Σημερινή

Δεν υπάρχουν σχόλια: